Merhabalar^^
Nasılsınız? Şu an yorumumu yazıyorum ama büyük ihtimal yorum Ramazan'da yayımlanacak gibi duruyor. Ben şu anlık yazayım da ne zamana yayımlanırsa artık, çünkü unutuyorum arkadaşlar. :D O anda bitirip hemen yorum yazmam en iyisi oluyor, aksi olunca osırada bana verdiği histe uçup gidiyor.
Kitap yeni bir kitap, çıkalı bir kaç ay oldu, tabii ki yorumları da çok döndü instagramda. Bu tarz kitapları da sevdiğim için sepete ekledim, ikizi ikna ettim ve aldım, hatta okudum da gördüğünüz üzere. :P Yazarın okuduğum ilk kitabı, çıkmış baya kitabı var. Konu olarak, kalem olarak sevdim, aman aman bir kitap değildi ama ayy bu neydi diyeceğim bir kitapta değildir. Orta şekerde bir kitaptı. ;)
Pansiyonumun hemen yanı başında gece kulübü açma girişiminde bulunan bu adamdan daha ilk bakışta, hatta adını duyduğum ilk anda nefret etmiştim. Hem de bütün kalbimle ve inanılmaz bir şiddetle.
Eğer içinde yaşadığımız dünyanın düzenini biraz olsun kabullendiyseniz şunu bilirdiniz; böyle ani ve büyük nefretlerin yalnızca iki sonucu vardır. Ya siz silahlarınızı kuşanıp nefret ettiğiniz kişiyi mahvedersiniz ya da hiç hesapta yokken ona âşık olursunuz ve o sizi mahveder.
Benim başıma hangisinin geldiğini tahmin etmek hiç de zor değil. Ama hikâyemin bütün detaylarını sizinle paylaştığımda ve nihayetinde beni yakından tanıdığınızda artık çok yakın iki arkadaş olacağımızı ve beni anlayacağınızı ümit ediyorum. Başlayalım mı?
Bu tarz arka kapak yazılarını pek sevemiyorum, bana uzun uzun kitabı anlatan arka kapak yazıları ile gelin. :D Konumuz böyle, pansiyon açmaya niyetlenen Şafak hayallerine adım adım yaklaşırken engellere takılır. Engel ise yanında yeni açılacak olan gece kulübüdür. Pansiyon olduğu için müşteri gelmez, işi batar korkusu yaşayan Şafak elinden geleni ardına koymaz, tabii aşkı hesaba katmayacaktır.
Burada konu olarak gerçekten sevdim ama Şafak'ın bir anda hemen gidip adamdan hesap sorması vs. çok saçmaydı. Git bir önce konuş, seçenekleri sun sonra adam kabul etmezse o zaman nefret etmeye başla. Sonuçta adam nereden bilsin yan binası pansiyon? Burada ya ben bir şeyleri atladım ya da Şafak karakterlerimiz nefret etmeye dünden razı. Tamam en büyük aşklar nefretler başlar sözü doğru ama daha işin içini bilmeden anından nefret etmekte ne bileyim. Orta yolu illa ki bulursun, bunun şikayet edeceğin kurumlar vardır değil mi? Burada yazar gerçekten büyük bir hata yapmış ama bu kitabın gidişatı, çiftimizin didişmesine ve bunu keyifle okumamıza engel değildi. :D Yiğidi öldürdüm ama hakkını yemedim görüyorsunuz. :D Bir de Şafak'ın eski işi modellikti, yazarın bu konuya değinmesini çok isterdim. Neden model oldu, neden bıraktı. Yani her okuduğumuz kitapta model bir karakter görmüyoruz değil mi? :D
Poyraz'a gelecek olursam, geçmiş yılların uslanmaz çapkını olan Poyraz bir anda kendi kabuğuna çekilir, insanlar merak eder neden böyle, yoksa sevgilisi mi var ya da gizliden çapkınlığa devam mı ediyor? İşte burada bunları bir kişi daha merak ediyor, Şafak. Başta ki niyeti Poyraz'ı eski hayatına tekrardan döndürmek ve yeni pansiyondan elini eteğini çektirmek ama iş sandığı gibi gitmez. Poyraz sert gibi dursada çok minnoş bir kalbi vardı, klişe erkek karakter. Sevdim kendisini, Şafak'ı da tabii ki. Bir adan Şafak'ın kapısında belirmesi falan beni şok etse de kitabın gidişatı için bence gerekliydi. :D O kısımda Poyraz'ın bardak tutuşunu hatırlayalım. :D
Kitap seri olarak devam edecek mi bilmiyorum, hatta kitap seri devamı mı diye de baktım ama öyle bir şey bulamadım. Seri değilse bile olmasını isterim, Poyraz'ın kardeşlerini merak ettim, belki olur. ;)
Kitap nefretle başladı, aşkla bitti ama aşılması gerekenler vardı. Poyraz klasik bir karakter olsa da Şafak öyle değildi, hem meslek açısından, hem yaşadığı sıkıntılar yüzünden normal bir karakter değildi benim gözümde, o yüzden daha çok sevmiş olabilirim kendisini.
Kitap konusunda yazarın Şafak'ın annesi hakkında yazdığı şey yine alışılagelmişin dışındaydı ama sonradan neler olduğunu yazar yine yazmamış, buraları seri olursa diğer kitaplara mı sakladı yoksa unuttu mu bilmiyorum ama kitabın editörü yok muydu acaba? Aklıma ilk gelen şey buydu.
Yazım konusunda kalemini beğendim, okutuyor kitabı. Bir an birinci sayfadasınız, bir anda ise ellinci sayfaya falan gelmişsiniz. Akıcı kitaplar kalp ben zaten. Sevdiğim bir sahneden de bahsetmek isterim. :D Gömlek sahnesi ve Poyraz'ın tepkisi. :D Ve yazarın sadece Şafak'ın gözünden değil de Poyraz'ın düşüncelerine de yer vermesine bayıldım. En azından Poyraz ne düşünüyordu o sıralar mevzusuna girmiyor insan, okuyoruz mis gibi. :D
Genel anlamda gerçekten güzeldi ama anlatılmayan bir kaç şeyi de atlayamıyor insan. Önemsiz gözükse de bence kitabı daha iyi yapmalarına vesile olabilirdi. Haa kötü müydü kitap, hayır. Bitirince yüzünüzde tatlı bir gülüş oluyor, çokta gülüp, okurken eğleniyorsunuz ama yazarın daha çok çalışması gerektiğini de düşünüyorum. :) Yazarı okursa umarım beni yanlış anlamaz ama böyle güzel kalemin daha iyi şeyler yazmasını çok isterim. ;)
Son olarak, bu tarz kitapları seviyorsanız deneyin derim. ;)
Not: Biz kitabın siparişini BKM Kitap'dan verdik, set olarak almadık ama yanından not defteri ve ayracıyla geldi. Ya yanlışlık oldu ya da şu an satın alımlarda böyle eklemelerde yapıyorlar, eğer öyleyse almak istiyorsanız kaçırmayın derim. :)
Dipnot: Kapak nasıl ama? 💓💓💓
Kitaba Puanım 5/4^^
Alıntılar^^
"Biliyorsun değil mi?"
Kapıyı üç kere kilitleyip annemden öğrendiğim bir duayı hızlıca okuyup üfledim. Alın size güvenlik sistemi.
*****
Bir noktada Poyraz'ı çok sevmekten ölüp gidecektim. Biyolojik sistemim, 'Bir insanı bu kadar çok sevemezsiniz!' uyarısı verecekti ve yok olacaktım.
Başka yazılarımda görüşmek dileğiyle, sağlıcakla kalın^^
