Herkese Merhaba^^
Ocak sonu olmuş ben halen daha topu, topu 3 yorum yayınlamışım! Olmadı şimdi, ama yapacak bir şey yok, gerçi şu an için bir kaç yazılacak yorumlar var ama Ocak bitmeden yazar mıyım muamma :P Neyse yorumu dönersek Sophie'nin okumadığım bir çok kitabı var ama en son çıkardığı kitap çok ilgimizi çekti ve hemen aldık. Bir çok olumlu yorum geldi ve duydum ama okuduğum zaman aslında Sophie'nin diğer kitaplarından çok farklı bir şeyler olduğunu anladım. Bu sefer daha çok bilimsel ve gençlik üzerine yazılmış bir kitap olmuş. Peki Sophie böyle yazmaya devam etsin mi? Tabii ki de hayır :P
Audrey evden çıkamıyor. Hatta, evin içinde güneş gözlüklerini bile çıkaramıyor. Şey... Göz göze gelmek ve bazı başka şeylerle ilgili "minik" sıkıntıları var da!
Aslında... Ağabeyinin dev ışıklı, çok derinlikli arkadaşı Linus, o kapkara güneş gözlüğü camlarının ardından Audrey'nin hayatına sızmayı başarana kadar "vardı" diyelim. Zira Linus, aynen bir portakal dilimini andıran içten gülümsemesi, samimiyeti ve sırf Audrey ile iletişim kurabilmek için yazdığı komik notlarla genç kızı evden çıkarmayı başarıyor. Yani, Starbucks da bir başlangıçtır sonuçta! Tatlı Audrey, anlayışlı ve şefkatli Linus'un yanındayken en korktuğu şeyleri bile yapabileceğini hissediyor. Hem, kim bilir? Belki de o kara camların ardında güzel bir dünya vardır gerçekten de!
Kıssadan hisse... Kendinizi yok olmuş hissettiğinizde bile gerçek aşk sizi bulabilir ve hayat, bir nedenle her mücadeleye değer bir şeye dönüşebilir. Zaten bu işler her zaman bir bakış açısı meselesidir. Audrey ile birlikte gülmeye, hayal kurmaya ve umut etmeye hazır olun…
Evet Audrey evinde dahi gözlüklerle yaşayan, ailesine dahi bakamayan biri ama bunun bir sebebi var. Olayı tam olarak öğrenemiyoruz, doğrusu Sophie biraz sır perdesi yapmış Audey'yin başından geçenleri. Keşke daha sonradan açıklasaymış dedim, meraklı insanım ben olmamış bu, baştan alalım :P Şaka bir yana gençlik romanı olduğu için fazla detaya inmemiş olabilir Sophie. Audrey bu olaylardan önce en iyi arkadaş, çocuk, öğrenci ve kız kardeştir ama o günden sonra yaşadığı sıkıntılar bütün aileyi ve kendisini çok zorluklara sokar. Uzun süren terapiler, depresyon vs. Ta ki abisinin arkadaşı Linus gelene kadar. Başta geri çekilse de Linus'in ona olan davranışın da farklılık sezen Audrey Linus'e şans vermeye başlar.
Audrey'yin değimiyle portakal dilimli, içten gülüşlü Linus Audrey'yin abisinin oyun arkadaşıdır ve sürekli evlerine gelip gitmeye başlar. Bu süre zarfında Audrey'ye olanları öğrenir ve yardım etmek ister. Yardım eder de. Bu kadar tatlı bir çocuk. Kitapta sevdiğim çok karakter oldu ama Linus bir başkaydı. Audrey'ye olan yaklaşımı, ona inanması ve desteği gerçekten çok güzeldi ;) Sonralar da yaptığı şeye kızmıyoruz bile, gerçi orta da kızacak bir şeyde yok ama neyse :P
Linus tatlı, düşünceli.
Audrey'ye çok yardım ediyor.
Linus iyi biri.
Linus gibi olun :P
Der diğer karakter yorumlarına geçebilirim :P
Bir kere Audrey'yin annesine bittim, hele babasıyla olan diyalogları yok mu komedi. Sıradan bir aile ve karı-kocalar ama işin içine bilgisayar bağımlısı bir çocuk, evde bile güneş gözlüğü takan bir kız ve her şeyden bihaber en küçük kardeş olunca gelsin de bu aile normal olsun. Anne aileleri doğru yola yönlendiren ki iyice çocukları sinir eden bir dergi bağımlısı olup o dergi ne derse onu uygulayan biridir. Baba ise eşi ne derse o, tabii onun da sözü geçiyor ama anne dururken babaya söz düşmez :P Annenin fevri davranışları acayip komediydi, hele Audrey'yin abisine yaptıkları süperdi :D Abisi ve küçük kardeş ise başka bir alem ama abisinin Audrey'ye yaptıkları da takdire şayan ;)
Kitabın konusunu ilk okuduğum zaman Sophie psişik güçleri olan bir karakter mi yazdı acaba dedim ve heyecanlandım. Ama öyle değilmiş. Daha farklı ve düşündürücü bir konuyu ele almış. Sophie'nin bir kitabını dahi okuyan biri kaleminin nasıl olduğunu bilir. Evet yine aynı kalem ama bu sefer konu farklı. Yine komik ve ilginç bir kitaptı ama Sophie bu tarz yazmasın yaa, tamam devam edebilir ama Sophie romantik, komedi yazsın ;) Haa burada da Audrey ve Linus'un aşkı süperdi, aşkın nelere kadir olduğunu göstermek istemiş bize yazar ama cıks, yok sen devam et öncesine ;) Tabii bu benim şahsi görüşüm, kötü müydü katiyen, bunu da sevdim ama siz anladınız beni değil mi Sophie'ciler ;)
Kitabımız da geçen bir video çekme olayı var, o bölümler en sevdiğim yerlerdi, herkes kamerayı görünce şok, tabii olur olmadık yerde çekilince normal yani :P Sophie'nin farklı bir tarzda yazdığı bu kitabı okumak isteyenlere tavsiye etmekteyim :) Daha çok genç psikolojisinin üzerine yoğunlaştığı, bazı şeylerin aşk ve dayanışma ile nasıl düzeleceğini harika bir detayla anlattığı bu kitabı sizlerin de okumasını isterim, ama yok ben komik tarzını seviyorum diyorsanız başka kitaplarına yönelin derim ;)
Kitaba puanım 5/4
Alıntılar^^
Baba
Hayır, bu akşam dışarı çıkamazsın.
Cezalısın genç adam.
Baba boş yüz ifadelerine bakar ve durumu yanlış anladığını fark eder.
Baba
Yani, hım, bulaşık makinesini boşalt.
(Tekrar dener)
Kirlileri sepete at.
(tekrar dener)
Annen ne diyorsa o!
Alıntıya Not:İşte bu video'da bir kesit :P
******
Evdeki teknoloji ve ekran karşısında geçirilen zaman ve sosyal medyada harcanan saatler gibi şeylerden onlar sorumlu ama sonra bilgisayarında ufak bir terslik oluyor ve bebek gibi sızlanmaya başlıyorlar. "Word dosyama ne oldu?" "Facebook'u açamıyorum." "Nasıl fotoğraf yükleyeceğim? Nereye çift tıklayacağım? O ne demek?"
Sonra sorunu bizim çözmemiz gerekiyor.
*****
Eğer ben Aşırı Tepkiler Kraliçesi'ysem annem kesinlikle Aşırı Tepkiler İmparatoriçesi.
Bir yorumun daha sonuna gelmiş bulunmaktayız, başka yorumlarda görüşmek üzere^^
Buralarda da varım^^
