Finale - Stephanie Garber//(Caraval #3) Kitap Yorumu II Blogları Canlandırma Projesi Mart Ayı^^

 Merhabalar^^

Bir serinin daha sonuna geldik. İlk Caraval serisini okuduğum zaman bu nasıl güzel bir seri, böylesini hiç okumadım falan demiştim, cidden de öyleydi. Sonra aynı heyecanla ikincinin konusuna baktım ki karakterimizin kız kardeşini anlatıyor.

Biraz hevesim kaçtı ama dedim olsun, bununda evreni güzeldir falan derken şok! Hiç istediğim gibi olmadı ikinci.

Seri üç kitaplık olduğu için son kitapta bir ümitlendim falan ama yok arkadaşlar o ilk kitabın güzelliği hiçbir kitapta yoktu.

O yüzden bir tık hayal kırıklığı yaşamış olabilirim. :)

İlk iki kitabı okumayanlar varsa yorumun devamını okumalarını önermiyorum.

Sadece ne kadar istediğim evren olmasa da seriye uygun bir sondu, klasik bir fantastik olsaydı daha çok severdim. :)

Yorumu okumuyorsanız serinin diğer kitaplarına yaptığımı yorumu okumak için burayı tıklayabilirsiniz^^

Finale'ye hoş geldiniz. Mücadeleye değer bir aşk. Ölmeye değer bir rüya. Beklemeye değer bir son.

Bir deste kartın insanların kaderini değiştirmesinin, Legend'in tahtı ele geçirmesinin ve Tella’nın âşık olduğu gencin gerçekte var olmadığını keşfetmesinin üzerinden iki ay geçti.

Hayatların, imparatorlukların ve kalplerin arasında kalan Tella, Legend’a mı yoksa eski bir düşmanına mı güveneceğine karar verecek. Hayatını altüst eden bir sırrı ortaya çıkaran Scarlett’ın imkânsızı yapması gerekecek.

Ve Legend onu sonsuza dek değiştirecek.

Caraval bitti ama belki de en büyük oyun başladı.

Bu sefer seyirci yok, sadece kazananlar ve her şeyini kaybedecek olanlar var.

Her hikâyenin dört kısmı vardır: Başlangıç, orta, yaklaşık son ve asıl son. Ne yazık ki her birinin asıl sonu olmaz. Çoğu insan, her şeyin kötüye gitmeye ve durumun umutsuz hissettirmeye başladığı kısımda hikâyeden vazgeçer, ancak umuda en çok o zaman ihtiyaç duyulur. Sadece sebat edenler asıl sonlarını bulabilirler.

Tella öğrendiği gerçeklerden sonra Legend’e duyduğu duygulardan vazgeçemez. O sıra ablası Scarlett gerçek nişanlısıyla görüşmek istemektedir. Anneleri de henüz uyanmamıştır ve Kupa Prenside sürekli etrafından dolanmaktadır.

İşler arapsaçına dönerken Legend’in her gece rüyasına girmesiyle işler daha da karışır.

Tella bildiğimiz klasik fantastik kitap karakterleri gibi, hemen her şeye anında atlayan bir karakterdi ama neyse ki çok abartmadı ama aşkı için vazgeçmemesi çok hoşuma gitti. Yürü be kızım!!! Kim tutar seni!!

Son hakkında yazarsam sporlar olur, o yüzden geçiyorum.

Scarlett, aynı Tella gibi kendini maceralara atıyor ve ortaya çıkan sırlardan sonra ne yapacağını şaşırıyor. İkinci kitabın sonunda gerçek nişanlarına mektup yazmıştım, dedim hayırdır?? Julian’ı düşün demiştim ki çok şükür düşündüklerim olmadı. Bunun için cidden çok sevindim, okurken çıldırtmadı en azından.

Onun dışında bu karakterlerin hepsi benim yüzümden triplerini ne zaman bırakacaklar?

Tamam Tella böyle yapsa haklı, o kartları serbest bırakmayacaktı ama Scarlett sen hayırdır?

Neyse, onunla icabına bakıldı ama baya zordu.

Scarlett’da en sevdiğim şey giydiği elbisesi, duygulara göre rengini değiştiriyor. Düşünsenize öyle bir elbise olduğunu, kızdığınızda baraka bir renk, mutlu olduğunuzda bambaşka bir renk oluyor.

Zaten bu seriyi bu evren yüzünden sevdim yaa <3

Diğer karakterler için Legend’in durumuna üzüldüm ama sonunda olması gereken oldu.

Kupa Prensi, birazda o yüzden bu seriyi hemen bitirmek istedim. Çünkü prensimizin kalbi kırık. Gerçek aşk mevzusu yüzünden zaten sıkıntılar çekti, bir de sonradan yaşananlar. Kısacası kendisi serisini okumak için sabırsızlanıyorum, artık onu Caraval evrimi olarak değilde Kupa Prensinin evreni olarak düşünüp okumam lazım. :) Zaten konuda çok farklı, bakalım neler olacak.

Caraval’ı ilk okuduğum zaman yok böyle bir evren demiştim. Değişen evler, olaylar, sırlar ve karakter. O kadar güzeldi ki, o evrenin devam etmemesi, işin içine başka varlıkların girmesi kitabı resmen başka bir fantastik kitaba çevirdi. O yüzden son iki kitap kendi çapında güzel olsa da ilk kitabın yerini hiçbiri tutamadı. Bu da seriden az da olsa soğumama neden oldu.

Yine de dediğim gibi kendi kulvarına göre çok güzel, kafa yormayan, akıcı bir seriydi.

Yazarın kalemini seviyorum, diğer serisi için heyecanlıyım ama çokta beklentimi yüksek tutmak istemiyorum. Seri güzeldi ama beklentim dolayı bu kadar hayal kırıklığı oldu diyebiliriz. :/

Buna rağmen önerdiğim seriler arasında. Kolay okunan fantastik kitapları seviyorum, çok fazla karakter, çok fazla olaylar ve terimler olunca bende bütün ipler kopuyor ama art arda okuduğunuz zaman seriyi seveceğinizi düşünüyorum.

O yüzden okuyun diyeceğim ama şu an bu yorumu okuyanlar büyük ihtimal seriyi okuyanlar, ben şimdi önersem bir anlamı kalmıyor. :D Yine son kitabı okunmayanlar için başkalarına ya da devam etmeleri için öneri olsun. :)

Kitaba Puanım 5/3,5^^

Alıntılar^^

Ama büyülenmek de tıpkı romantizm gibiydi, devam ettiği sürece harikaydı ama asla sonsuza dek sürmezdi.

*****

"Teşekkür ederim Vale."

Vale gözlerini kapatıp derin bir nefes aldı. "Sana bir iyilik yaptığımdan emin değilim aşkım."

*****

Scarlett ve Julian arasında söylenenlerin hepsini duymamıştı ama Scarlett'ın ona nasıl baktığını görmüştü.

Bu, bazı insanların tüm hayatları boyunca beklediği, diğerlerinin ise tüm hayatlarını onu bir kez bile görmeden geçirdiği bakıştı.

*****

Scarlett korkmayı reddetti. Korku sevgi için bir zehirdi. Ve sevgi korku için bir zehirdi.

*****

"Bunları kendin mi diktin?"

Julian utangaç bir tavırla gülümsedi. "Başkalarının dokunmasına güvenemedim."

Blogları Canlandırma Projesi olarak Nisan ayında bu kitabı seçtim, Mayıs ayı temamız Dram, Tarihi, Gotik ve İrlanda.

Katılmak isteyenler bekleriz^^

BCP yazılarım için tık tık^^

Başka yazılarımda görüşmek üzere, sevgiyle kalın^^

Buralarda da varım^^

Facebook

Twitter

Instagram

Youtube

Çirkin Ördek Yavrusu//Kübra Nur Kitap yorumu^^

 Merhabalar^^

Uzun yıllardan sonra ilk defa Ramazan'da bu kadar kitap okudum aa dostlar. :D Bu kitap ile beraber üç kitapla Ramazan'ı bitiriyoruz ki daha bitmesine beş gün var.

Yine de arayı baya açtım, yani iki-üç güne bitmesi gereken kitapları bir haftada okudum resmen.

Yine de yoğunluk, misafir vs. derken bence normal.

İşte bu kitapta onlardan biri.

Kübra Nur'un eski basım kitaplarını topluyordum. En son üç kitaplık serisini toplamış, sonrada tek olan kitapları almıştım.

Bu da onlardan biri. Okuyanlar çok sevdiği için merak ediyordum, çünkü çiftimiz sürekli diğer kitaplarda geçiyordu. Hangi kitaplarda geçtiğini sonradan size yazacağım inşallah, heyecan olsun biraz. :D

Yazarın diğer kitaplarına yaptığım yorumu okumak için Tık Tık!

Bu hikâye, şişman olduğu için çirkin damgası yiyen bir kadının zayıflama macerasını anlatmıyor. Bu hikâyede esas kızımız diş tellerini çıkarıp dünyanın en güzel kadınına dönüşmüyor ve birilerinden intikam almıyor. Hayır, bu hikâyede şişe dibi gözlükler takan bir karakter de yok. Bu bhikâyede yalnız ve yaralı bir kadın, bir de onun rengârenk iç dünyası var. Ayrıca bu hikâyede herhangi bir 'bad boy' yok. Bu hikâyedeki esas oğlan aşırı kaslı bir mafya babası da değil. Bu hikâyedeki esas oğlan kimsenin göremediğini gören bir kahraman.

Damla işinde başarılı, herkes tarafından sevilen bir dergi fotoğrafçısıdır. Herkes tarafından sevilse de Damla aksi düşünüp kendini pek beğenmez. Bu yüzden uzun zamandır platonik takıldığı Emre'yi her gördüğünde konuşmakta zorlanır, daha çok kendini ön plana atamaz.

Başına gelen bir olaydan sonra tanıştığı Meriç ise olanları görünce ona yardım etmek ister.

Kader bu ya Meriç komşusudur ve Emre ile akrabadır.

Meriç'in yardımıyla bir şeyler olurken gerçekten istediği bu mu o mu düşünür.

Damla çok tatlıydı ama geri planda kalması ya da kendini ifade edememesi sıkıntıydı, üzdü. Yani neden böyle olduğunu en son öğreniyoruz ama başlarda pek anlayamadım. Yani çok başarılı biri ama neden böyle olduğunu, neden her anlamda geri planda kalması başta çok anlamsız geldi. Sadece güzel değilim deyip durdu, bir özgüvensizlik var ama neden? Ya da neden çok fazla böyle bahsedilmedi anlamış değilim.

Bu yüzden Damla karakterimizi anlamak benim için zor oldu, anlattıklarından önce tabii.

Meriç, zor durumdan kurtardığı kadının birkaç kez daha görünce ve gözlemleyince neden böyle yaptığını, neden geri durduğunu anlamaya çalışırken bir anda Damla ile Emre'nin arasını yapmaya çalışacaktır ama işler hiçte istediği gibi gitmez.

Meriç çok tatlıydı ya, Damla'yı sürekli kızdırması, ona yardım etmesi ama anlamaması aşırı komikti. Yine de bazen üstüne gidince yaşananları düşününce Damla'ya üzülmedim değil.

Ama Meriç'in kısmına gelene kadar kitabı eh işte bulmuştum, Meriç'ten sonra kitap resmen şaha kalktı asdfghjk

Çünkü Meriç yaaaa <3

Bunu spoiler olarak yazacağım, o yüzden bu kadar yeterli.

Sadece Meriç senin o güzel kalbini sevsinler... <3

Bir de Naz'ımız var.

Büyümüşte küçülmüş resmen ve inanın ki büyüklerden daha mantıklı konuşuyor kendisi. :D

Tabii kendisinden akıl alan var mı?

Yok. :D

Kendisinin kitabı var mı hiç bilmiyorum, varsa yazsanıza bana. :)

Yazarın sevsem de yeni yeni kitaplarını tanıyorum.

Damla ve Meriç'i ilk Rüzgargülü kitabında okudum, o kitap çiftimizin çocuklarının kitapları ve onları da sık sık okuyoruz haliyle. Ben bilmiyordum tabii, sonran bu kitabın karakterleri olduğunu öğrendim. Hemen almak için aramalara başladım haliyle.

Bundan önce okuduğum Son Çarem kitabından da geçiyorum Damla ve Meriç çiftimiz, ondan sonra  zaten sıradaki kitabım bu oldu.

Anladığım kadarıyla bütün serilerin başlangıcı bu kitap ve çiftti. :)

-Spoiler Başlnagıcı-

Şimdi ben beklentimi yüksek tuttuğum için konuyu çok kafama takmadım, zaten arka kapakta da pek bir şey yazmıyordu ama arkadaşlar bunu da beklemiyordum.

Yani Damla'nın Emre'ye karşı olan hayranlığı bir yere kadar tamamdı ama kitabın iki yüz sayfasını kaplaması aşırı moralimi bozdu. Yani birden Emre'den vazgeç Meriç'ten hoşlan demem tabii ki ama en azından Meriç'le zaman geçirdikçe Emre'ye olan duygularından az da olsa şüphelen be Damla dedim.

Doğrusu Meriç'in kısımana kadar bu mu dedim ama Meriç'in kısmı okuyunca vay bee dedim, bu nasıl aşk!

Adam hemen aşık oluyor, sevdiği kadın üzülmesin diye neler neler yapıyor ve o sondaki buluşma.

İşte bu yüzden kitabı sevdim.

Meriç'in Damla için söyledikleri çok güzeldi mesela. Damla kendini beğenmezken Meriç'in onu sürekli güzel bulması. <3

300 sayfalık bir kitap, şöyle 320'lik olsaydı da çiftimizi daha çok okusaydım. Çok çabuk sevgili olup, çok çabuk bitti kitap. Üzdü.

-Spoiler Bitişi-

Beklentim çok yüksekti kitap için ama iki yüzüncü sayfaya kadar kitap beni üzdü açıkçası ama Meriç'in kısmına gelince... -Çok kalp annecim-

İşte o kısımdan sonra kitaba bayıldım, bayıldımmmm

Yani bir adam bu kadar mı güzel sever, bir yazar erkek karakteri bu kadar mı güzel yazar bilemedim.

Cidden Kübra Nur'un kitaplarındaki erkek karakterin kısımları çoook güzel.

Bundan önce ki kitabında da erkek karakterin kısmını çok sevmiştim.

Burada da kitabı sevdiren Meriç ve duyguları oldu. Tabii sonradan olanlarda.

Kısa olduğu için üzülmüş olsam da ben sevdim. Yazarın yaşını ve ne zaman yazığını düşünürsek ve en önemlisi şu an çıkan kitaplarını göz önüne alırsak bence çok güzel bir kitaptı.

Kübra Nur biliyor bu işi... 👏👏👏

Şimdilik biraz ara vermek istiyorum Kübra Nur kitaplarına ama ben kendime güvenmiyorum, canım istedim mi alır okurum. Sonuçta okunmamış bir sürü kitabı var elimde. 😏😏

Kitaba Puanım 5/3,5^^

Alıntılar^^

Keşke dedim, insanların daha düşünceli olduğu bir dünyada yaşasak. İnsanlar kalp kırmak için bu çabalamasa. Keşke kalp kırmanın, bir insanı üzmenin ne kadar beter bir şey olduğunu herkes anlasa.

*****

Gecenin sonunda evime ağlayarak ve umutsuz bir vaziyette dönmem. Çünkü biliyordum ki bu defa yalnız olacaktım. Ve yalnızlığım, kalp kırıklıklarımı taşıyabilecek kadar güçlü değildi.

*****

"Gerçek tutkumu bulamazsam yapacağım hiçbir şeyi yeterince iyi olamayacağını hissediyorum."

*****

Hayat, bazen canımızı yakacak kadar yavaş ilerlerken bazen de ne olduğunu anlayamayacağımız kadar hızlanıyordu.

*****

Hayatımda gördüğüm en mavi, en iri, en güzel gözler karşımda duruyordu. Ve ben onlara bakarken, bu anı zihnimde defalarca başa sarıp oynatacağımı bilmiyordum.

(Meriç'ten)

*****

Yüzümde ne zaman belirdiğini hatırlamadığım yarım bir tebessümle izlemeye başladım Damla'yı... İzlediğim en güzel filmdi.

(Meriç'ten)

*****

Ona dair her şeyi merak ediyordum, ona dair her şeyi bilmek istiyordum ve bunun için bana istediği kadar kızabilirdi. Umurumda değildi.

(Meriç'ten)

*****

Her güzel yol bizi mutlu bir sona götürmez. Bu, hayatın ne yazık ki acı gerçeği.

*****

Sevdiğiniz biri gözlerinizin önünde böyle üzülürken ve sizin elinizden hiçbir şey gelmezken, hayat tam bir kabusa dönüşüyordu.

*****

Dünya için güzel olmanıza gerek yoktu, sadece doğru insan için güzel olmalıydınız. Hepsi bu.

Bir yorumda böylece biter, başka yazılarımda görüşmek üzere^^

Sevgiyle, aşkla kalın^^

Buralarda da varım^^

Facebook

Twitter

Instagram

Youtube

Miras Oyunları//Jennifer Lynn Barnes Kitap Yorumu^^

 Merhabalar^^

Nasılsınız? Nasıl gidiyor Ramazan?(Yorumu yazarken Ramazan ayındaydık :D )

 Benim çok şükür kolay gidiyor, okumalarla, iftar-sahur hazırlıklarıyla geçip gidiyor ve on beş gün bitti bile.

Normalde Ramazanlarda kitap okuyamıyorum, aslında daha çok vaktim oluyor ama neden okumadığımı bilemiyorum. Büyük ihtimal yine telefonu elimden bırakamıyordum sdfghjkl

Bundan 7-8 sene önce bir ayda bir kitap okuduğumu biliyorum.

Bu sefer iki kitap, bir webtoon bitirdim. Tabii sıfırdan başladığım kitaplar değildi, hepsini Ramazandan önce başladım, Ramazan içinde bitirdim.

Bu kitaba Ramazandan önce başlamıştım, aslında uzun zamandır aklımdaydı ama biraz akıcı olsun, merak ettiğim mevzular olsun dedim ve okumaya başladım.

Seriyi okuyup sevmeyen görmedim, herkes bayılıyor.

Peki ben beğendim mi?

Cevabı devamında. :)

Hem çalışıp hem okuyan Avery Grambs, kendine iyi bir gelecek kurmak istiyordu ve bunun için elinden geleni yapmaya kararlıydı. Liseyi bitirecek, üniversitede istediği bölümü okuyacak ve mezun olacağı güne kadar hayatta kalmayı başaracaktı. Ancak ünlü milyarder Tobias Hawthorne, ölümünün ardından ona neredeyse tüm servetini bıraktığında hayatı hiç beklenmedik bir şekilde değişti. Avery bir anda dünyanın en zengin gençlerinden biri ve en şanslı insanı olmuştu. Tüm gözler artık onun üzerindeydi. Peki ama hiç tanımadığı bir adam ona neden böyle bir miras bırakmıştı? Mirası alması için ise tek bir şart vardı: Avery bir yıl boyunca muhteşem Hawthorne Malikânesi’nde yaşamak zorundaydı. Bu dillere destan malikânenin her yeri özel mesajlarla, kodlarla, şifrelerle ve karanlık aile sırlarıyla doluydu. Avery için en büyük sürpriz ise mirasın hiç tanımadıkları biri tarafından ellerinden alınmasına öfkelenen Hawthorne'un torunlarıydı. Onlar sınırsız olanaklarla büyümüş, son derece zeki, çekici ve sıradışı çocuklardı. Bu tehlikelerle dolu görkemli dünyaya adım atan Avery’nin çözmesi gereken gizemler vardı. Tabii hayatta kalmayı başarabilirse!

Avery okulunu başarıyla bitirip, üniversiteye geçmenin derdindedir ama bunlara kavuşması için sakin bir hayat yaşamak zorundadır. Üvey ablasıyla kaldığı evden, onun sevgilisi yüzünden çıkıp arabasında kaldığı gecenin sabahında okuluna gelen tanımadığın bir oğlanın dediklerinden sonra bir anda milyarder olmuştur.

Başta ne nedir, necidir diye araştırana kadar mirası bırakan kişinin hiç tanımadığını ve kendisine neden bıraktığını araştırmaya koyulur.

Tabii bu mirasın Avery'ye geçmesi o kadar kolay değildir. İlk olarak gizli geçitlerle dolu olan malikanede kalmak zorundadır tabii içinde mirası yabancı bir kıza gitti diye afallayan dört erkek torun, adamın kızları ve damadı vardır.

Hem onlarla uğraşıp, hem de Tobias Hawthorne'un bıraktığı ipuçlarıyla mirası neden kendine bıraktığını öğrenmek için uğraşmaya başlar.

Avery normal ergen bir kızımız. Neden mirası bıraktı diye kafa patlatırken etrafından olan saçmalıkları, geçmişte yaşananları da öğrendikçe ben buralara nereden geldim, neden geldim diyor sürekli. Haklı sdfghjkl

Kendisine kızdığım yerler oldu, tam bir ergen gibi davrandığı doğru. Kızım o kadar para kalmış sana, resmen koca koca otellerin, sadece sana çalışan hukuk büron var. O yüzden akışına bırak ve her şeye bir kulp bulma deyip okudum.

Tamam yaşadıkları kolay değil ama en basitinden kılık kıyafetine düzenleme yapacaklar yaa orada sürekli itiraz etmesi falan sinir bozucuydu ve ablasına karşı olan tutumu. Biraz daha sert olabilirdi. :/

Diğer karakterlerin hangisinden bahsetsem spoiler olacak, o yüzden bu yorumda torunlardan, annelerden, düşmanlardan bahsetmeyeceğim.

O yüzden kısa yorum olabilir. :(

Bir kere Avery'ye kalan mirası okurken ağzım açık kaldı, her ne kadar kitapta olsa, hayal ürünü de olsa vay be dedim. Bu zenginliği iyi yaşasa iyi olur Avery, yani sadece kelimelerde kalmasın sdfghjkl

Sonrasında gizemler ve verilen ipuçlarının bu kadar kolay olması garibime gitti. Konuda torunlardan bahsedince ben çok farklı şeyler bekledim ama olmadı, tam tersi oldu. Daha sert şeyler yazabilirdi yazar. Zaten gerilim yazarı kendisi, onun için daha farklı şeyler bekledim.

Bunun dışında ortaya çıkanlar çok kolay olmadı mı ya? Ne bileyim şak diye orada, şak diye burada buldu durdu. Biraz heyecan beklerdim.

Bölümlerin kısa olması çabuk bitmesine olağan sağladı ama ben Ramazan'da okuduğum için azıcık elimde sürünmüş olabilir. O yüzden zamanında okumadım diyorum.

Ve en önemlisi neden kitaptan buram buram bir zenginlik kokusu alamadık yaaa. Ya da kızımızın ruhu o kadar fakir ki normal anlattı geçti sdfghjklş

Devam kitaplarda olsa seviniriz. En sonda bir oyun odası mevzusu geçiyor, çok tatmin olmadım. :/

Diğer okuduğum milyarder kitaplarındaki karakterler çatır çatır para harcıyordu ya sdfghjkl

Kitapta şüphelendiğim çok kişi oldu ama biri vardı ki şu an yanımda olsa gözü kapalı inanırdım.

Kim olduğunu anlamamış olabilirsiniz, o yüzden ipucu veriyorum(kitabımızda öyle ya) torunlar değil. Bunu bilin yeter. :D

Sonlara doğru azıcık heyecan falan oldu, onlar güzeldi. Ortaya çıkan sırlar beni şaşırttı mı? Hayır. O yüzden azıcık hayal kırıklığı yaşadım.

Sonda bir isim çıkıyor, kim olduğuna azıcık şaşırdım ya da şaşırmadım bilemiyorum. Nedeni zaten tahmin ediyordum ama o kişi mi? Belki adını koymamıştım ama o kişide bir şeyler vardı diye düşünüyordum ve oldu da.

Şu an iki şeyi merak ediyorum, esas erkek karakterimiz ve neden miras Avery'ye kaldı?

O yüzden tam olarak beklentimi karşılamamış olsa da devam etmeyi, ikinci kitabı okumayı düşünüyorum.

Bence bu kurgu bu şansı hak ediyor. :)

Yazarın kalemi akıcı, konu seçimi azıcık garip ve azıcık heyecansız olsa da sevgim gibi gibi.

Umarım devam kitaplarında daha çok geliştirmiştir kendisini. :)

Tavsiye etmem için devam kitaplarını okumak istiyorum, o yüzden tavsiye kısmını es geçiyorum.

Bu kitapta da ne kadar çok şeyi es geçtim yaaa :D

Son olarak, bir karakterin sürekli resmi konuşmasına bayıldımmm ama Avery'nin hiç sorgulamamasını garipsedim asdfghjklş

Okuyanlar anladı, bence o olsun. Ayyy yok ya diğeri olsun.

Amaaaan, kafam karıştı. Ben ikisini de tutuyorum asdfghjklş

Hangisi olursa memnun olurum :D

Kitaba Puanım 5/3-5^^

Alıntılar^^

"Bazen dışarıdan çok farklı görünen şeyler aslında içlerinde tamamen aynıdır,"

*****

"Her şey bir oyundur, Avery Grambd. Bu hayatta karar vereceğimiz tek şey, kazanmak için oynayıp oynamayacağımız."

*****

"Sana bir servet bıraktı Avery ve bize bıraktığı tek şey de sensin."

*****

Hayatlarını alaşağı eden ben değildim. Fakat ben buradaydım, Tobias Hawthorne değildi.

*****

"Neden bir hikaye anlatmak zorundayım?" diye sordum.

"Çünkü eğer sen hikayeyi anlatmazsan başka birisi senin yerine anlatır."

Başka yorumlarımda görüşmek üzere, sevgiyle kalın^^

Buralarda da varım^^

Facebook

Twitter

Instagram

Youtube

Aşk-ı Memnu//Halit Ziya Uşaklıgil Kitap Yorumu^^

 Selamlar^^

Bu yıl her ay bir klasik okuma planım vardı, Ocak ayını güzelce atlattım, Şubat ayında Nurhayat ile ne zamandır planladığımız Aşk-ı Memnu okuyalım dedik, hatta grup kurup bir sürü okurla okuyalım dedik ama arkadaşlar işler öyle yürümedi.

İlk olarak kitap dizi gibi değil, iyi ki değil. Sonrasında sadeleştirilmiş metin olmasına rağmen çok zor okundu. Günde kırk, elli sayfa okuyordum ama okumam gereken kitaplar olunca düzenli devam edemedim. Onunda çözümünü bulup sesli kitap olarak dinlemeye başladım.

İşte o daha da sıkıntılıydı, çünkü onda okunan kitap orijinal metindi haliyle dinleyince bu ne oldum ama öyle ya da böyle bir buçuk aya bitti. Tabii okumadığım zamanlar çok oldu. :D

Ve ilk izlenim olarak kitap çok fenaydı, Behlül çok çok fenaydı.

İnanın görsel olarak rahatsız edici şeyler olsa da dizi kitaptan daha usturupluymuş. :D

Yirminci yüzyıl başında İstanbul’da, Batılı yaşam tarzını benimsemiş bir toplum katında geçen gönül macerasını konu edinir. Her bir karakterin özel bir hayat yaşaması romanın başlıca özelliği sayılır. Öte yandan bunlar tarihimizde bir dönüm noktası olan Batı’ya açılışın insanlarıdır, ama ne kadar Chopin çalsalar, Alexandre Dumas okusalar, redingot giyseler de düşünce ve duyarlıklarıyla bizim insanlarımızdır.

Karakter analizi ile devam etmeyi düşünmüyorum. Daha çok kitapta gerekli gördüğüm şeyleri ve yorumu yazıp bitirmeyi düşünüyorum.

Normalde klasiklerin yorumlarını yazmıyorum, Instagram hesabımdan paylaşıyorum ama bu kitabımı yazmak istedim.

Kitap güzel başladı, tamam zor okundu falan ama bırakmak istemedim. İlk olarak Yöreoğlu ailesini, kimin ne olduğunu anlatıyor yazar. Oyy buraları okurken sıkıldım yalan yok, çünkü çok detay veriyordu yazar. Sonrasında konu konuyu açtıkça Ziyagil ailesi, kimin kim olduğu vs. diye devam etti.

Yani direkt olaylara girmesi baya bir yavaş oldu.

Bununla beraber işler hızlı ilerledi tabii. Bir kaç olaylar vs. derken baktık Bihter ile Adnan evlenmiş.

Bu kısımda aynı dizideki gibi Bihter çok yumuşak başlı ve Nihal'e çok iyi davranıyor ama nabrut Nihal öyle mi?

Ama onunda hakkını yemeyelim, o da babası mutlu olsun, evde huzursuzluk olmasın diye çok şeyden feragat etti. Bence Bihter Adnan'ın zenginliğini o kadar düşündü ki çocukları unuttu, sonra evlenince kabullenmekte zorlandı. Adnan çocuklarına zaman bile ayırmıyordu, dizide öyle mi? Resmen Nihal konağın hanımı gibiydi asdfghjkl

Evet Nihal sürekli dirsek gösteriyordu ama ilk zamanlarda çok iyi anlaşan karakterler okuduk. Ne oldu da işler çığırından çıktı anlam veremedim açıkçacı.

Sonrasında Bihter ve Behlül arası aşırı saçmaydı ya. Bir kere Bihter öyle dışlanmalar vs. yaşamadan direkt ben çok büyük hata yaptım, aşksız evlilik çok kötüymüş, gençliğimi bu kocayla mı geçireceğim diyor.

Dizide bir sürü olay oluyor Bihter'in Behlül'e yanaşması için. O yüzden kitapta direkt benim canım sıkıldı, hadi aldatayım mod aşırı saçmaydı. Klasik ama yazarın aklında ne varmış anlamadık gitti. :D

Sonrasında Behlül'ün mevzusu. Adam resmen evli barklı kadınları, hatta yaşlı kadınları nasıl baştan çıkarsam diye kafa yoruyor.

Dizide Peyker'le eski sevgililerdi, yani Peyker'in kocasından önce ama kitapta Behlül resmen evli ve çocuklu kadına yürüdü yaa asdfghjk

Sonra az daha genç olsa Firdevs hanımla bile olurdu, öyle bir kafada karakter. :D 

O yüzden dizideki Behlül kitaptaki Behlül'den daha az Ş... sdfghjklş

Genel olarak diziyle, kitap aynı gibiydi. Esas olaylar birebir var dizide. O yüzden çok yabancılık çekmiyorsunuz. Tabii izleyenler için. İzlemeyenler bu ne ya diyor haliyle.

Ve en önemli hususu belirtmek isterim, Behlül Adnan'nın kitapta daha uzak bir akrabası gibi. Şu an tam hatırlamıyorum ama okuduğumda bu kadar mı uzak falan demiştim.

Genel olarak bağlarsam yaşanan yaşandı, atılan kazıklar fenaydı. Olaylar çok hızlı gelişti ve en sonunda olanlar oldu.

Sürekli diziyle kıyaslama yapıyorum ama bence Bihter kitapta öyle bir son istemedi. Yani bir anda her şey oldu bitti. Okuyanlar ve izleyenler ne demek istediğimi anladı bence.

Kitapta Adnan kötü biri değildi, dizideki gibiydi. Tabii sonradan aklı başına geldi evlilik konusu falan ama en son çıkan filmindeki gibi kötü değildi. Orası cidden abartmış.

Filmi izlemedim, kesitlerine baktım oradan biliyorum.

Uzun lafın kısası çokta okunacak bir kitap değildi.

Ben lisede okumuştum ama günümüz Türkçe ile değildi. Belki daha kolay okunur falan diyordum ama ne yazık ki öyle olmadı. Sesli dinlemek daha güzeldi ama o da aynı ilk okuduğum kitap gibiydi, bazı kelimeleri anlamadım bile. Olaylardan bir şeyler çıkarmaya çalıştım sadece.

Kitapta diyaloglar güzeldi, okurken sıkmadı ama diğer türlüsü o kadar çok sıktı ki bazı yerleri atlamış olabilirim. :D

Şimdi eski, siyah beyaz çekilmiş dizisi var. Onu izlemeyi düşünüyorum.

Tabii uygulamasında ücretsiz izleyebilirsiniz. :)

Klasiklere puanlama yapmıyorum.

Alıntıda yok :D

O yüzden yorumumu burada bitiriyorum^^

Okuma etkinliğine katılan herkese teşekkür ederim. Bakalım onlar bitirmiş mi? :D

Yeni yazılarımda görüşmek üzere, sevgiyle kalın^^

Buralarda da varım^^

Facebook

Twitter

Instagram

Youtube

İçimdeki Güneş//Betül Güçlü Kitap Yorumu^^

 Selamlar^^

Ayın, belki de yılın en iyi kitabının yorumunu yazmaya geldim!!!

Son zamanlarda, hatta son yıllarda ilk def böyle bir cümle ile başlamışımdır bilmiyorum ama hak ediyor arkadaşlar!

Yazarının her kitabını okumuş, her kitabından ne kadar geliştiğini kendi gözlerimle okumuş biri olarak bu kitap bütün listeleri yerinden oynattı resmen.

Kasaba, köy, mahalle gibi şeyleri konu alan kitapları cidden çok seviyorum. Konusunda ilk mahalle geçsin, ne bileyim köy falan desin tamam benim kitabım diyorum.

Bu kitabı çok bekledik, Betül Güçlü genelde çıkardığı kitapları aynı zamana denk getirmeye çalışıyordum ama bu sene biraz geç kaldı. Ee baskı vs derken bir miktar yine geç kalındı ama inanın beklediğimize değdi, hem de kat be kat değdi.

Planlar dâhilinde yaşayan biri, atacağı adımları çok önceden hesaplar.

Fakat hayat, bu planların en büyük düşmanıdır.

Ela Mercan, elleriyle çizdiği güvenli bir haritanın içinde yaşarken bir kalp kırıklığı bütün planlarını dağıttığında her şeyin tepetaklak olduğunu düşünür. Sorunlarından kaçmaya çalışırken küçük bir köy okuluna öğretmen olarak atanan Ela için yeni bir şehirde, yabancı insanların ve kısıtlı imkânların içinde tutunabileceği tek şey mesleğidir.

Köy öğretmenliği ona bilmediği yeni bir hayatı deneyimleme fırsatı sunarken çocuklarla kurduğu ilişkiler hayatını değiştirecek, aşka karşı ördüğü duvarlar ise beklenmedik biri tarafından yıkılacaktır.

İçimdeki Güneş soğuk bir kış gecesinde çıtırdayan alevleri, sobanın üzerinde kuruyan portakal kabuklarının kokusunu, özlenen bütün sadelikleri hatırlatan bir hikâye.

Ela yaşadığı zor günlerden sonra ailesini arkada bırakıp bilmediği bir kasabanın köyüne atanır. Gittiği ilk günde farklı ortamlar, farklı insanlarla tanışınca nereye düştüm ben derken geri dönmeyeceğini bildiği için alışmaya çalışmak zorundadır.

Sonrasında okulunu düzenlemesi, öğrencileriyle tanışması falan derken zamanla alışmaya çalışır ama geçmişi peşini bırakmaz ve zamanla mutlu olmaya çalışsa da ister istemez yaşadığı sıkıntılar sürekli önüne çıkar. Zamanla öğrencilerine, köye ve çevresine alıştıkça kalbi iyileşmeye başlar ama tamamen iyileşecek mi onu zamanla öğrenecektir.

Ela'ya baştan ısınamadım açıkçası, ona yardım etmeye çalışanlara karşı tavrı biraz garibime gitti. Tabii yaşadıklarını ve yaşadığı yeri düşününce normal ama ne yapayım öyle bir his aldım ama zamanla onlara alışması, onlar gibi olması çok güzeldi.

Kalbinin iyileştiğini okumak, onlar gibi olmaya başlaması çok güzeldi. Tabii alışamadığı şeylerde vardı, mesela soğuk. :D O kısımları okurken diğer karakterlerin biz alışığız demesi çok tanıdık geldi.

Başlarda öyle düşünsem de alışmaya başladıktan sonra ki düşünceleri ve davranışlarını okuyunca çok sevdiğim bir karakter oldu.

Öğrencilerine davranışı, onları düşünmesi ve en önemlisi Ayşegül'e olan yakınlığı. Çok kalbe dokunan ve içimizi yumuş yumuş yapan bir karakterdi.

Soba yakma sıkıntısı yaşıyor sürekli, Ela kız gel ben sana öğretirim, gerçi öğrencilerin öğretmiştir ama olsun sdfghjkl

Tabii kitabımızda bir de erkek karakterimiz var.

Çınar. <3

Çınar'ın asaleti diğer karakterleri alır duvara çarpar çarpar atar diyorum arkadaşlar.

Çünkü bambaşka biriydi, bir de onun kısımları okuduk ki vay beee dedim vaaaay.

Bence Çınar'ı siz kitapta tanıyın yaa. Bana sürpriz oldu size de olsun. :D

Ama Çınar'ı kısımları gelince, onun yaptıklarını okuyunca hayatta ki bütün erkeklerden umudumuz kaybettik be sdfghjklşi Sorumluluğu alır mısın Betül Güçlü?? :D

Tabii yazarımız bize son kısımda bir sürpriz yapıyor.

O kısım var ya, o kısım... Hatta o paragraf bence kitaptaki en en en iyi yerdi. <3

    Neyse ben yazdıkça bir şeyler klavyemden çıkacak, o yüzden geçiyorum.

Ama spoiler yazacağım inşallah, orada döktürürüm asdfghjk

Çınar için yazacağım tek şey kitaba uygun başka bir karakter olmazmış.

Tamam ben de çok farklı bir karakter düşünmemiştim ama böylesine hem şaşırdım, hem de çooook sevdim <3

Ela'nın zamanla arkadaşlarının olması, ev sahiplerinin sahip çıkması, köydekilerin yardım etmesi ve muhtarla, eşi. Bir de yardım ettikleri insanlar...

Hangisini yazsam bilemedim, sonuçta hepsi yazılmayı hake diyor ama en çok kalbime dokunan Kevser teyze ve kardeşi, Ayşegül, sonradan gittikleri bir aile vardı onlar. Kısacası kime yardım ettilerse onların hepsi kalbime dokundu yaa. Bu kadar ince düşünülmüş, bu kadar yüreklere dokunan bir kitaptı.

O kadar nahif ki okurken her şeyi unutacak kıvama geliyorsun. Hemen okunuyor zaten, bunun dışında 

zaten o köy halkı, arkadaşlık, dostluk, yardımlaşma, çocukların şen kahkahası(gülmeyin, okurken kulağınızla duyuyorsunuz :D) hepsi birbirinden güzel ve özeldi.

Arkadaşlar, arkadaşlaaaaar beni zorlamayın ve HEMEN GİDİN ALIP, OKUYUN!!! :D

Köy halkına özellikle değinmek istiyorum. Bakın ben doğma, büyüme köyde yaşıyorum. kışları şehirde yaşardık ama hayatımın çoğu köyde geçti ama ben böyle köy görmedim, duymadım, bilmiyorum ama okudum. Evet bizdendi kitap, evet hayatın ta içindendi ama böyle tatlış, yardım sever, yabancıları bile ailelerinden gören köy halkıyla tanışmadım. İlla ki vardı, sadece benim köy yanlış yerdedir belki ama sürekli bir araya toplanmaları, yabancılık göstermeden orası onun evi, burasının onu evi demeden hep beraber olup davet etmeleri, yardım etmeleri o kadar güzeldi ki. Tabii bir de baskı mevzusu var sdfghjk O kısımlar en eğlendiğim yerlerdi.

İşte bakın yine bizim köy halkıyla alakası yok, Çınar gibi biri gelse bizimle yakıştıran kimse olmaz. Nerede o çöpçatan teyzeler sdfghjkl

-Spoiler Başlangıcı-

Ela'nın yaşadığı şeyleri az çok tahmin ettim, zaten kız kardeş mevzusunu anlatınca dedim tamam kazık yemiş kardeşinden. Çoğu kitapta okuyoruz aslında eniştesine yanaşan baldız, bu kitapta da vardı ama illa ki böyle radikal bir karar için bu tarz bir şey olması gerekiyordu.

Yaşadıkları kolay değil ama kız kardeşini verselerdi elime.... neyseee.

Sonrasından mahalledeki, köydeki herkesin Çınar'la yakıştırması, bunların gözler önünde değil de genelde gizlice konuşmaları çok tatlıydı.

Ve Çınar... Ben dedim köy halkından biri olurdu ama kendisi doktor, köyün ve merkezdeki sağlık ocağının doktoru.

Çocuklar çok seviyor, insanlar çok seviyor ama Çınar Ela'yı seviyor. <3 Hatta ilk görüşme vurulmasın kaç puan veriyoruz???

Okurken eridim resmen yav <3

Böyle gözlerimden kalpler çıktı, hiç yapmadığım şey yapıp hikayemde paylaştım. Tabii spoiler olarak sdfghjkl

Kevser teyzenin olayının tatlıya bağlanması, Çınar'ın Ela'yı kıskanması, herkesin ortasından babasından yemek için istemesi.. Yaz yaz bitmiyor arkadaşlar sdfghjkl

Son bölümlere geldiğimizde Ela'ya giydirilen elbiselerden hemen dedim inşallah düğün falan yaparlar, valla öyle çıktı yaa sdfghjk

Ama Çınar'ın Ela'ya evlendik ama yine ayrılıcaz demesi.

Ve Çınar'ın başta o kadar sert gözüküp, sonradan minnoş biri çıkması. :D

Kar sahnelerine hayran kaldım, zaten bu sene doğru düzgün kar görmedik kitaptan nasibimizi aldık. :D

-Spoiler Sonu-

İşte bakın arkadaşlar ben hemen, sıcağı sıcağına yorum yazmıyorsam far görmüş tavşan gibi kala kaldım dfghjkl

Çok sevdim kitabı, çoooook ama ne yazsam bilemedim. Tıkandım kaldım iyi mi? :D

Nahif kitapları seviyorum, yavaş yavaş kalplerin iyileşmesini, yardımlaşmayı okumaya bayılıyorum.

Bu kitapta kötü karakter varsa bir ya da ikidir, o mevzuyu o kadar sevdim, o kadar memnun kaldım ki düşündükçe iyi ki yazmamış yazarımız diyorum.

Yaa kitapta pembe şemsiyeyle kızını okuldan alan baba var yaa, siz ne diyorsunuz sdfghjk

İşte öyle bir kitap kendisi, Ela'yı kabuğundan çıkaran, kalbine iyi gelen, küstüğü hayata tekrardan barışan ve dahası.

Son bölümlerden de çoook memnun kaldım ve BAYILDIMMM!!!

Yine neden, ne için söylemeyeceğim, alın OKUYUN, OKUTUN diyeceğim!!!

Her yerine post it yapıştırdığım için yine yazarımız sorumluluğu alabilir mi? :D

Bitti, post it bitti sdfghjklşi

Hem yorumu bitirmek istiyorum hem bitirmek istemiyorum, sizi daha ne kadar ikna edebilirim diye düşünüyorum. :D

Betül Güçlü'nün en sevdiğim kitabı Aşk ve Diğer İhtimaller'di ama şimdi bu kitap oldu.

Devamı olsun yaaa, tamam istediğimiz gibi bitti kitap, sonu açık bitmedi ama aynı karakterlerle, aynı köyde, okulda geçen bir kitap daha okumayalım mı?

Dur ben bunu Betül Güçlü'nün aklına sokayım dfghjklş

Ne kadar zor yazdığını takip ettiğimden biliyorum, hem o yüzden hem de bu kadar güzel yazdığı için bu kitabın yeri ayrı olacak her zaman...

Son olarak kalemine, emeğine, düşüncene sağlık Betül, daha iyisi gelene kadar (ki gelir mi sanmam, zirve bu) EN İYİSİ BU!!!

Bence bir kitabı düşündüğünüz zaman içiniz kıpır kıpır oluyorsa, kalbiniz yumuşuyorsa, okuduğunuz için kendinizi mutlu sayıyorsanız o kitap olmuştur ve unutamazsınız artık...

Bu uzuuuun son satırlardan sonra tavsiye diye başlayan bir cümle beklemeyin benden. :D

Kitaba Puanım 5/5^^

Alıntılar^^

İnsan, iyiliği için her şeyi yapacağı biri tarafından bu kadar değersizleştirilince nasıl üzülmezdi?

*****

Biraz huzur bulmak için herkesten fersahlarca uzağa kaçmıştım ama kendimden nasıl kaçacaktım ki? Düşünmek istemediğim şeyleri nasıl geride bırakacaktım? İncinmekten nasıl kurtulacaktım?

*****

Tozu silkelerdin giderdi, pisliği yıkayıp temizlerdin ama kırdığın bir kalbin telafisi öyle kolayca mümkün olmuyordu.

*****

Geçmişimi her an cebimde taşırken yeni bir hayatın farklı olmasını nasıl bekleyebilirdim ki?

*****

Fuat beni görünce kollarını iki yana açıp, "Ela hocam!" diye bağırdı. Karşıdan koşarken en ciddi tavrımı takınıp işaret parmağımı kaldırdım. "Hayır."

Kolları anında iyi yana düşerken yüzünde mızmız bir ifade belirdi. "Bir sarılsaydım ya."

"Gel bana sarıl aslanım," dedi Çınar kolunu onun omzuna atarken. "Gel şöyle."

*****

Bunlar tanıdığım hisler değildi, böylesi değildi en azından. Bu hislerin birazına bile mecalim yokken bütün bunlar nasıl gelişti bilmiyordum. Fakat uzun zaman sonra kalbim, üzüntülerine yer bulamayacak kadar dolmuş gibiydi.

Hem de en tatlı hislerle.

*****

Çınar bana bakıyordu ve ben canımı sıkan her şeyden kurtulup tatlı bir neşenin içine gömülüyordum.

"...Sana Türk kahvesi yaparım. Gerçi pek sevmiyorsun sanırım."

"Sen yaparsan severim," deyişinde binlerce itiraf saklıydı sanki.

*****

Bu memlekette baş başa kalmayı başarabilecek gibi görünmüyorduk ama bu tatlı anların içinde de mutlu mesut yaşayabileceğimi düşünüyordum.

*****

Bütün sırça aramızı yapmaya çalışırken aslında tek engelin kendileri olduğunu farkında değillerdi anlaşılan.

*****

Hayatta en çok kıymet verdiğim insanlar sınıfıma girmek üzereyken bana böyle hissettirdikleri için öğrencilerime minnettardım.

*****

"...Hayatta bazı şeylerin haykırılması gerekir Ela Hoca."

Bir yorum daha böylece biter, sevgiyle kalın^^

Hayırlı İftarlar^^

Buralarda da varım^^

Facebook

Twitter

Instagram

Youtube