Duman Ve Kemiğin Kızı//Laini Taylor Kitap Yorumu^^

Selam^^

Nasılsınız? Şu an başka bir şey için bilgisayarı açtım ama ne onu yapabildim ne de yorum düzenleyebildim. En azından bu kitabın yorumuna başlayayım dedim, o da artık ne zamana devam ederim bilemiyorum. :D 

Kitap için aylar önce hikayeden anket yapmıştım ama ikizimin istediği kitabı okudum, bunu da en kısa zamanda okumayı aklıma koydum, okudum da. Şimdi hangisi daha iyiydi diye sorarsanız bence bu kitap Karanlık Zihinler'den daha iyiydi. :D Evet anket olarak ilk Karanlık Zihinler çıksa da bu kitabı daha çok sevdiğim bir gerçek. Belki o kitap biraz durağan geçtiğinden ya da benim geç bitirmemden bilemiyorum bu bir tık önde. Ama seri olarak ikisini de çok merak ediyorum, öyle bir yerde bittiler ki kitap.

Bir zamanlar, şeytanın ininde yerde tüylerle oynayan küçük ve masum bir kızdı.
O, artık masum değil…
Bir varmış bir yokmuş, bir Melek’le şeytan birbirlerine âşık olmuş
Ve hikâyenin sonu hiç iyi bitmemiş.
 Konuların şöyle gizemli oluşuna sinir oluyorum, arkadaşım ben okuduğumu bilmek isteyen bir okurum. Tamam çok dikkat etmiyorum, anca okuyunca konuyu anlıyorum ama en azından neyi anlatacağını çözüyorum.
Neyse. Ben anlatayım bari. :D
Okul ama lise mi üniversite mi okuduğunu pek anlamadığımız kızın hayatı sıra dışıdır. En yakın arkadaşının bile bilmediği ailesi ve işi olan Karou'nun hayatı çok zor geçmektedir. Fantastik ve dilekler ile uğraşan, değişik şekilleri olan(Buraları ben bile gözümde canlandıramadım, siz okuyup anlayın derim. :D) ailesinin verdiği görevleri yapan Karou'nun hayatı en son ki görevinden sonra karışır. Ailesi ile buluştuğu gizemli kapılar işaretlenir ve bir gece bütün sığınaklar yanar. O sırada zorlu günler geçiren Karou'nun başına, kanatları kocaman olan melek musallat olur. Başta düşman gibi davranan meleği tanıdıkça aslında eskiden tanıdığını hisseder.
Melek ise başta kıza farklı bir çekim duysa da gerçekleri, kızın kim olduğunu gördükten sonra ikilemde kalır. Omuz omuza çarpıştığı arkadaşları ve Karou arasında bir seçim yapmak zorunda kalacaktır.

Kitaba başladığım zaman melek falan dendiyse düşmüş melek falan bekledim ama kitap beni şaşırttı. Melek var evet ama düşmüş değil ve görevi başka. Karou ile savaşıp onları yok etmek için görevlendirilir ama yaşadıklarından sonra aslında  böyle bir savaşa gerek kalmadığı anlayan Akiva bunun çaresine bakmak ister ama tek olmayacaktır.
Başlangıç olarak kitap gerçekten çok güzeldi ama Kimera'ların şekilleri, mesela geyik ayağı, boynuzu. Yani insan kılığında ama hayvan kılığından da. Kısacası Kimela'lar öyle geçiyor kitapta. İşte ben o kısımları okuyunca hiç o konuma koyamadım karakterleri, bir garip geldi. Ne yani Harry Potter ve Sırlar Odası'ndaki geyik gibi mi düşünmeliyiz. :D

Neyse. :D Bunların dışında ne yazık ki eski hikayeyi okumak beni sıktı, keşke daha çok Karou ve Akiva'nın hikayesi olsaydı. Gerçi iki ve üçüncü kitaplarda olacak gibi ama bakalım.
Genel anlamda yorum yapacak olursam yukarıda da dediğim gibi akıcı oluşu, konunun farklı oluşu okutuyor kitabı, sevdiğim serilerden biri olabilir. Zaten meleklere karşı bir zaafım var, o kanatlar falan.:P
Yazarın okuduğum ilk kitabı ama uzun zamandır okuyormuşum gibi hemen bağlandım. Konusu, karakterleri ve kalemi gerçekten çok iyiydi, o değişik karakterler dışında sevemediğim yerler pek olmadı. Sonu da çok farklı bitti, çokta merak ediyorum ama bakalım ne zamana okurum. Uzun zamandır böyle güzel fantastik okumamıştım, iyi geldi.


Kitaba Puanım 5/4^^




Alıntı^^


"Dilekler sahtedir. Umut gerçektir. Umut, kendi sihrini yaratır."

*****

"Ruhun benimkine şarkı söylüyor. Ruhum senin ve hangi dünyada olursa olsun kalbim hep senin olacak. Ne olursa olsun..."

*****

Böylesi kırılgan ve küçük bir şeyden çıkan ses, beklenenden çok daha güçlü oldu.

*****

"Olması gereken de neymiş?"

"Sen,"dedi Melek.

"Ve ben."

*****

"Umut, gerçek sihirdir evlat."

Böylece bir yorum daha biter, daha çok yorumla ve daha kısa zamanda gelmesi dileğiyle.

Sevgiyle kalın^^

Buralarda da varım^^

Facebook

Twitter

Instagram

Youtube